Parapety zewnętrzne        -              muszą być na tyle szerokie, by parapet wysuwał się przynajmniej 4-5 cm poza lico ściany, a jego płaszczyzna powinna być nachylona pod kątem przynajmniej pięciu stopni, tak by woda z niego nie spływała na ścianę.

Dobierając szerokość, trzeba pamiętać o doliczyć warstwę izolacji cieplnej, jeśli dom będzie ocieplony od zewnątrz.

We właściwym odprowadzeniu wody pomaga wyprofilowanie krawędzi zewnętrznej, zwanej kapinosem. Ważne bowiem jest, aby woda nie ściekała na spód parapetu i nie spływała stamtąd na ścianę. Wszystkie połączenia parapetu z ościeżnicą okna i ścianami otworu okiennego muszą być bardzo szczelne.

Parapety wewnętrzne      -              ponieważ pod oknem znajdują się grzejniki, należy pamiętać, aby parapet nie był zamocowany zbyt nisko. Optymalny odstęp to 15-20 cm. W przypadku, gdy odstęp jest mniejszy, można nad jego wylotem zamontować kierownicę powietrza np. w postaci wygiętej łukowo blachy umieszczonej pod parapetem, co pozwoli zatrzymać ciepło.

Ważne jest także, by parapet nie był zbyt głęboko wsunięty pod ościeżnicę. Może to bowiem spowodować powstanie tzw. mostka termicznego, czyli miejscowego obniżenia izolacji cieplnej, co powoduje, że zimą taki parapet jest lodowaty. Aby temu zapobiec, wystarczy wsunąć parapet tylko na głębokość 1-1,5 cm, a pozostałą część szczeliny wypełnić materiałem o niskiej przewodności ciepła lub termoizolacyjnym.

Parapety po bokach natomiast wpuszcza się w tynk na głębokość ok. 2 cm.

W przypadku grzejników konwektorowych, parapet może wystawać tylko 2-3 cm poza ścianę, tak aby nie zasłaniał ich wylotów.

Płaszczyzna montażowa powinna być wypoziomowana, wyrównana i osuszona. Do montażu można posłużyć się np. klejem montażowym lub cementową zaprawą klejową (jasną – do jasnych kamieni, ciemną – do ciemnych kamieni), której cienką warstwę za pomocą szpachelki należy nałożyć na obie klejone powierzchnie. Średnie zużycie kleju wynosi 0,3 kg/m². Powierzchnie dopasować i natychmiast docisnąć.

Aby zapewnić docisk należy parapet równomiernie obciążyć, aż nastąpi pełne utwardzenie kleju.

W przypadku, gdy powierzchnia na której spoczywa parapet jest mniejsza niż 40% szerokości parapetu, konieczne jest zastosowanie wsporników kątowych, w odległościach ok. 0,5 metra.

Na tak zamontowany parapet lub na parapet nadmiernie wysunięty nie należ wchodzić.